محیط زیست و اشعار

محیط زیست در اشعار پارسی بسیار مورد توجه شعرا و غارفین بوده است:

یکی بر سر شاخ، بن می برید

خداوند بستان نگه کرد و دید

بگفتا گر این مرد بدمیکند

نه با من که با نفس خود می کند

این دو بیت از اشعار سعدی واقعا وصف الحال انسان امروز است که با دست خودش آگاهانه یا به غفلت دارد طبیعت اطراف خود را به نابودی میکشد. آب ، هوا ، خاک را هر یک به طریقی آلوده کرده و می کند .
دولت ها به فکر دوام تاج و تحت و مردم عادی اعم از توانا و گرفتار در گیر خود و مشکلاتشان به نحوی بر این آتش می دمند . گروهی برای لقمه نانی و عده ای به دنبال هوسی و رقابتی…

 محیط زیست و دولت ها

نادیده گرفتن حفاظت از محیط زیست از طرف حکومت ها که هر کدام با آرمانها و شعارهای خودشان از این مهم غافلند که مادر اصلی آن ها زمین، رو به نابودی است، با هم جنگ و رقابت می کنند، بی محابا منابع را مصرف می کنند، جنگل ها را تخریب و زباله های ناشی از مصرف گرایی افراطی شان را در طبیعت رها می کنند. آب را بی رویه هدر می دهند و پساب ها را به آب های روان و به خاک دریا وارد می کنند. همه سوخت های فسیلی را می سوزانند و گازهای آن را در هوا میپراکنند، حیوانات را می‌کشند و شکار می‌کنند و خلاصه متوجه نیستند که دارند شاخه زیر پای خودشان را می‌برند…

زمین خواستگاه محیط زیست

زمین هم که زبان ندارد و اگر هم به زبان خودش به این دست اندازی ها و بی خیالی آدمیان جواب می دهد چون صبر و بزرگواریش زیاد است و در طول میلیارد ها سال حوادث زیادی را تجربه کرده است، احساساتش را به تندی نشان نمی دهد و همچنان با صبر و متانت کارهای مهم تری را که به عهده دارد انجام می دهد. مجبور است با سرعت زیای به دور خورشید بگردد آن هم حول محوری که انحراف دارد و در عین حال گرد همین محور با سرعتی سرسام آور بگردد تا شب و روز را برای مسافرینش بسازد و از این قبیل کارهای باور نکردنی!
ولی اکثریت ساکنان زمین، فکر خود و آرمان هایشان هستند و به آنچه به سرشان می آید بی توجه اند. اگر جمعیت مورچگان و موریانه ها و سایر جانوران به فکر زمستان خود هستند ولی اکثر نزدیک به اتفاق آدم ها -به قولی – جیک جیک مستانشان است!

اقلیت مضطرب

البته گروه اندکی در هر اجتماعی هستند که شب و روز ندارند و دائم در این فکر هستند که راهی بیابند که این تخریب پر سرعت طبیعت که به دست هم نوعشان صورت می گیرد را به نوعی مهار کنند یا لاقل از شتاب آن بکاهند . و قلیلی هم هستند که خطر را احساس می کنند ولی راه جلوگیری آن را نمی دانند.

 حفظ محیط زیست

حالا سوال مهم اینست که: راه حل چیست و برای حفاظت طبیعت و محیط زیست چه اقداماتی می توان کرد؟

باید از آلوده شدن آب جلوگیری کرد و مصرف آن را به حداقل رساند. خاک را نباید با رها کردن پسماند ها و آلوده کننده هایی مثل ضایعات و پسماند های پلاستیکی و لاستیکی آلوده کرد، زباله ها را نباید بدون مدیریت آنها در طبیعت رها کرد. باید از قطع درختان جلو‌گیری شود بازیافت “زباله های مصرفی انسان ها” و “زباله های ساختمانی” را باید به روش های علمی و در سطح کم به روشهای معمولی و در حجم بالا به روش های صنعتی بازیافت کرد. باید به جای استفاده از سوخت های فسیلی در صنایع و اتومبیل و کشتی و هواپیما و مصارف خانگی از انرژی های پاک استفاد ه کرد. باید جلوی جنگ های بیهوده ای که آدم ها و گروه ها و دولت های خودخواه را که باعث تخریب طبیعت می شود و مواد سمی و از بین برنده سلامتی موجودات را در خاک زمین می پراکند، گرفت .

نتیجه گیری

این ها همه نیاز به تغییر نگرش انسان ها دارد. باید با وسایل ارتباط جمعی به همه مرتب‌ گوشزد شود و کار بنیادی این است که کودکان را از سنین پایین بایستی به حفظ طبیعت و محیط زیست آشنا کرد و دروس مربوط به این موارد را در محتوای درسی آن ها گنجاند ‌و همه این موارد به عهده دولت ها و انسان ها ی دغدغه مند و سمن ها (NGO) با اهداف محیط زیست محور است که بدون اتلاف وقت، تمام انرژی و اهتمام خود را در این راه‌ به کار گیرند و از هرگونه ابزاری برای اشاعه درک این خطر بزرگ و راه های جلوگیری و رفع آن بکوشند.

راه حلی برای باز آفرینی محیط زیست را ازینجا ببینید

در ویکیپدیا در مورد محیط زیست ازینجا مطالعه کنید